Bericht
Sam Huurman weer terug na zware blessure: ‘Ik ben altijd positief gebleven’
Hij staat al een jaar onder contract bij ZZ Leiden, maar voor veel fans was hij tot voor kort een grote onbekende. Sam Huurman speelde vorig seizoen drie wedstrijden in het shirt van Leiden en scheurde daarna de kruisband in zijn knie. Het betekende voor hem het einde van het seizoen en een lange periode van revalideren. Maar Sam is terug. “Het is heerlijk om weer te spelen, al ben ik nog niet op het niveau waar ik wil zijn.”
Tekst: Paul van der Bijl
Foto: Marja van Tilburg
Sam Huurman, 24 jaar oud, groeide op in Hoofddorp. Basketbal was niet de eerste sport waar zich aan waagde. “Ik ben net als veel andere jongetjes begonnen met voetbal. Ik werd al vrij snel op doel gezet, en dan weet je het wel: keepers zijn meestal niet de beste voetballers. Mijn vader was basketballiefhebber, basketbalde zelf en probeerde me er enthousiast voor te krijgen.”
Dat lukte, Huurman melde zich bij BV Hoofddorp. Het begin van een carrière met ups en downs. “Ik begon op een laag niveau, naar stroomde al snel door naar de U12-1. Sindsdien heb ik altijd enorm genoten van basketbal, van alle aspecten van het spel. Van de basistechnieken tot het tactische deel. En ik heb er altijd van gedroomd om profbasketballer te worden.”
Naar jeugdopleiding Oostende
Sam stapte over van BV Hoofddorp naar Harlemlakers om daar in de U16 eredivisie te spelen. Na een finalewedstrijd werd hij benaderd door mensen van Oostende met de vraag of hij naar de Belgische kustplaats wilde komen. “Ik ben daar een keer gaan kijken en was meteen enthousiast. Ze hebben daar een heel professionele jeugdopleiding. Je woont naast de hal in een gebouw met de andere jeugdspelers, je traint 2 keer per dag en gaat naar een school in de buurt. In het weekend speel je wedstrijden op hoog niveau.”
Het avontuur aan de Belgische kust pakte goed uit voor Huurman. “Ik had een geweldige tijd, het was heel stimulerend om de hele dag met jongens te zijn die allemaal profbasketballer willen worden. De eerste twee jaar deelde ik een appartement met Keye van der Vuurst de Vries, met wie ik het heel goed kon vinden. We zijn nog steeds goede vrienden. Het is misschien een grote stap als je 16 bent, maar ik had er vertrouwen in en ik houd wel van avontuur. En ik heb heel betrokken ouders die mij altijd gesteund hebben.”
Na drie jaar, in 2020, werd het tijd voor wat anders. “Ik wilde de stap maken naar de senioren, maar bij Oostende was dat lastig. Er is daar veel concurrentie. Ik wilde veel speelminuten maken en niet voornamelijk op de bank zitten.” Huurman kreeg een aanbod van Limburg United en maakte de overstap naar Hasselt. “Dat is een heel fijne club. Maar het seizoen werd niet wat ik ervan verwacht had. Ik maakte vooral minuten in het tweede team. En door covid werd het seizoen voortijdig afgebroken.”
Overstap naar Den Helder Suns
In de zomer van 2021 belandde hij dankzij coach Peter van Noord bij Den Helder Suns. Het was het eerste seizoen van de BNXT League. “We hadden een heel leuk team met veel jonge jongens, onder wie Stan van den Elzen. Ik heb heel veel gespeeld, veel geleerd, kon me laten zien als speler.” Huurman voelde zich er thuis. Hij kreeg in die tijd een relatie met de dochter van de bekende basketbalcoach Meindert van der Veen, waardoor hij nog altijd regelmatig de marinestad aandoet.
Na twee seizoenen in Den Helder keerde Huurman in 2023 terug naar België. Hij kreeg een aanbieding van Leuven Bears, ook een ploeg in de BNXT League, maar met meer mogelijkheden dan Den Helder. Die overstap pakte aanvankelijk goed uit. “Leuke stad, leuk team en in het eerste seizoen speelde ik gemiddeld 18 minuten per game.” Maar het tweede seizoen begon vervelend. “Er kwam een nieuwe coach die eerst aangaf dat hij mij er graag bij wilde hebben, maar al snel kreeg ik te horen dat er voor mij geen plek was.”
ZZ Leiden meldt zich
Huurman baalde daarvan, totdat ZZ Leiden zich al snel meldde. “Jibbe Sicking was lange tijd geblesseerd en ze zochten een vervanger. Daar hoefde ik niet lang over na te denken. Ik kom uit Hoofddorp, uit de buurt dus, en ging als jongen vaak naar ZZ Leiden kijken. Het voelde niet als een grote stap. Na Leuven wilde ik ergens spelen waar ze me graag wilden hebben en waar ik voor een langere periode dan één seizoen kon blijven. Leiden bood me een driejarig contract, dus het was een geluk dat het zo uitpakte.”
Maar na de blijdschap kwam de teleurstelling. “Ik had drie wedstrijden gespeeld, toen het misging op de training. Ik maakte een draai maar mijn voet bleef staan. Ik voelde meteen dat het mis was met mijn knie, maar je hoopt dat het meevalt.” Maar het viel niet mee, bleek na onderzoek in het ziekenhuis. “Ik ben zes weken daarna geopereerd. Na de operatie kon ik een week lang mijn been niet bewegen en had ik veel pijn. Daarna begon ik met revalideren.”
Stap voor stap
Dat was pittig traject. “In het begin is alles nieuw, je moet stap voor stap weer leren om je been te gebruiken. Ik heb toen veel aan Stan gehad, die het seizoen ervoor dezelfde blessure opliep en dus alles wist over de operatie en de revalidatie. Hij heeft me er heel erg doorheen geholpen. Met praktische adviezen, maar ook door gewoon een keer langs te komen en mee te eten. Ik heb me daardoor gerealiseerd hoe belangrijk het is om belangstelling voor anderen te tonen.”
Ook al was het soms niet makkelijk, Huurman bleef positief en richtte zich op zijn herstel. “Dat zit wel in mijn karakter, je moet niet bij de pakken neerzitten. Telkens stelde ik mezelf nieuwe doelen. In het begin is alles nieuw, je moet eerst leren lopen en daarna weer leren basketballen. Dingen die ik voor de operatie vanzelf deed, daar moest ik opeens bij nadenken.”
Bij de start van het huidige seizoen was Huurman weer klaar om te spelen. In het begin oogde hij wat onwennig en onzeker, maar tegen Oostende speelde hij een prima wedstrijd: 14 punten, waaronder twee belangrijke driepunters in het vierde kwart. Hij zat zelfs bij de voorselectie van het Nederlands Mannenteam voor de games tegen Letland en Polen.
Huurman is fysiek dan wel weer helemaal fit, tevreden is hij nog niet. “Ik ben nog niet op het punt waar ik wil zijn. Dat kost tijd. Logisch als je een heel seizoen niet gespeeld hebt. Ik heb ook in dat opzicht veel aan Stan, die had ook tijd nodig had om weer in vorm te komen. Maar in de playoffs zagen we weer de oude Stan. En daarna werd hij geselecteerd voor het Nederlands Mannenteam.”
Heel fijn team
De 2.05 meter lange forward, die ook als center kan spelen, geniet er enorm van om weer te basketballen. En toegejuicht te worden door de Leidse fans. “We hebben een heel fijn team. De sfeer is heel goed, het is luidruchtiger in de kleedkamer dan vorig seizoen. Iedereen gunt elkaar wat, het is een hechte ploeg, ook met de jeugdspelers erbij.”
Coach Doug Spradley en zijn assistenten spelen daar een belangrijke rol in. “De coach hamert voortdurend op teamspel, eist van iedereen 100 procent inzet, verdedigend en aanvallend. Alles wat we doen tijdens een training of een wedstrijd gebeurt met een reden.”
Die insteek past bij Huurman. “Ik denk dat ik een echte teamspeler ben. Die extra pass geven, veel ‘toughness’ brengen. Waar ik nog stappen in wil zetten is mijn schot, dat moet consistenter. En bij rebounden moet ik beter positie kiezen.”
Ook de ambitie die hij in Leiden ervaart, past bij hem. “Leiden heeft altijd als doel om prijzen te winnen, dus daar gaan we ook dit seizoen voor. Ik heb nog nooit een prijs gewonnen in mijn loopbaan, ik hoop dat het er dit seizoen van gaat komen. Kampioen worden is niet makkelijk, maar we werken er als team heel hard aan om steeds beter te worden.”
En zijn ambities op de langere termijn? Huurman: “Ik kijk niet verder dan dit seizoen. Ik heb het bij Leiden erg naar mijn zin, en ben blij dat ik hier ook volgend seizoen kan spelen. Daarna zie ik het wel, ik ben er nog niet mee bezig.”
