Zorg en Zekerheid Leiden - Landstede Basketbal Zwolle

ZZ Leiden dwingt wedstrijd 7 af

Zorg en Zekerheid Leiden is erin geslaagd om een zevende en allesbeslissende wedstrijd in de halve finaleserie met Landstede Basketbal af te dwingen. Rogier Jansen was de grote man met 28 punten, 9 rebounds en 9 assists. Via een 38-28 ruststand werd het 84-60 voor de ontketende Leidse ploeg.

Zonder de geschorste Leigh Enobakhare leek Zorg en Zekerheid Leiden een zwaar avondje tegemoet te gaan. Het gemis aan lengte was weliswaar in het voordeel van Landstede Basketbal, maar in deze knotsgekke serie is van alles mogelijk. Wie ook een lastig avondje tegemoet zou gaan, was Nick Oudendag. De center van Landstede Basketbal zag elk balbezit gepaard gaan met boegeroep en een hels gefluit. Dat de Zwolse formatie Mike Schilder miste, kwam Zorg en Zekerheid Leiden wel goed uit, zeker toen J.T. Tiller al in het eerste kwart tegen zijn derde persoonlijke fout opliep.

Net als in wedstrijd vijf in Zwolle kende Zorg en Zekerheid Leiden een uitstekende start. Rogier Jansen opende met vijf punten op rij. Daviyon Draper deed ook een duit in het zakje voor 7-0. Kort daarop liep Landstede Basketbal tegen de vierde teamfout aan. Mohamed Kherrazi zorgde nog voor 9-0. Pas na bijna vijf minuten spelen viel de eerste score van Landstede Basketbal, een lay-up van J.T. Tiller. Via vrije worpen van Kherrazi en een score van Jansen na een aanvallende rebound van Kherrazi werd het zelfs 13-2. Oudendag en Clayton Vette deden wat terug, maar echt dichterbij kwam de Zwolse formatie niet. Door een dunk van Thomas Koenis en een schotje van Jessey Voorn sloot Zorg en Zekerheid Leiden het eerste kwart met een 20-11 voorsprong af.

Ook in het tweede kwart opende Zorg en Zekerheid Leiden weer sterk. Via scores van Voorn, vrije worpen van Draper en een score van Jansen was het binnen 2.5 minuut 29-11. Landstede Basketbal switchte naar een zone en daar had de Leidse ploeg het even lastig, met als gevolg een 0-12 run van de Zwollenaren. “Tegen de zoneverdediging hadden we te weinig geduld”, zou Paul Vervaeck later aangeven. Jansen, die als een vorst stond te spelen, was verantwoordelijk voor het Leidse herstel.

26 seconden voor rust deed zich nog een merkwaardige situatie voor. Kherrazi maakte een fout op Vette. De bal rolde richting Herman van den Belt die het leder vervolgens een trap gaf. De bal belandde daardoor in het vak van de Zwolse supporters. Het kwam de Zwolse coach op een technische fout te staan. Vette liet één vrije worp liggen, Jansen knalde de vrije worp voor de technische fout binnen en scoorde ook nog eens uit de zijkantbal. Het was al het veertiende punt van Jansen. Hierdoor kwam de ruststand op 38-28. Opmerkelijk was wel dat Zorg en Zekerheid Leiden nog geen enkele driepunter aan had laten tekenen.

Dat veranderde na rust. Jansen en Voorn knalden allebei driepunters raak, waardoor Zorg en Zekerheid Leiden uitliep naar 44-32. Landstede spartelde nog wel even tegen met een 8-0 run (met nog 4’20 te gaan was het 44-40), maar Zorg en Zekerheid Leiden zette daarna zelf een 8-0 run, met daarin back-to-back driepunters van Voorn en Jansen. Daardoor kwam het verschil toch weer boven de tien punten: 54-42 na drie kwarten.

In het vierde kwart gaf Zorg en Zekerheid Leiden even flink gas. Floris Versteeg opende de laatste periode met een driepunter, maar Landstede wenste nog niet te capituleren. In nog geen anderhalve minuut maakte de Leidse ploeg vervolgens het verschil. Van 59-47 werd het via vijf punten op rij van Draper en een nieuw bommetje van Voorn 67-47. Landstede kwam nog wel terug tot elf punten: 69-58, maar op dat moment waren er nog maar vier minuten te spelen. In de daaropvolgende aanval schoot Voorn weer een driepunter raak. Jansen speelde Oudendag in de één-tegen-één uit, waarna vier scores op rij van Kherrazi volgden. Draper en Marijn Ververs noteerden allebei ook nog een driepunter, waardoor Zorg en Zekerheid Leiden de wedstrijd afsloot met een 15-2 run richting een 84-60 zege. De Leidse ploeg eindigde het duel met Leratho Biekman, Okke Hoonhout, Jan Driessen, Ververs en Versteeg.

Ook na zes wedstrijden is er dus nog geen beslissing gevallen. Donderdag volgt in Zwolle het allesbeslissende duel. “Het is nu een best of one”, aldus Vervaeck. “Ik denk dat we mentaal gegroeid zijn in de play-offs. De mentale weerbaarheid van de ploeg is goed. In de media waren we al afgeschreven, maar het is nu wel 3-3.”

Vervaeck is een ervaren coach die er een eigen filosofie op na houdt. “Daar werk je tijdens het seizoen aan, zowel conditioneel, mentaal als qua basketbal. Dat heeft tijd nodig, zeker in een ploeg met veel verschillende persoonlijkheden. Tegen het einde van het seizoen zijn we gaan pieken. Na deze zege mogen we heel even genieten, maar morgen gaat de knop weer om. Dan gaan we kijken wat we beter kunnen doen.”

Het spreekt voor zich dat Vervaeck veel lof had voor het spel van Jansen. “Hij was onze floorleader en scoorde wanneer het moest. Heel creatief ook. Hij speelt basketbal voor dit soort wedstrijden. Hij bijt zich vast en werkt hard.”

Jansen geeft na afloop te kennen dat hij wel eens beter gespeeld heeft. Valse bescheidenheid noemen ze dat, want zijn cijfers van vanavond spreken toch echt wel boekdelen. “Ik voel geen verschil met toen ik achttien jaar was. Ik ben van nature fit. Iedereen weet wat ik kan. Als ik van de bank moet komen, speel ik niet minder. Door het wegvallen van Lee speel ik nu hele wedstrijden. Dan kun je het spel meer naar je toetrekken. Misschien heb ik tijdens het seizoen af en toe te onopvallend gespeeld.”

Jansen merkt dat de chemie binnen het team nu beter is. Het verlies van wedstrijd vijf schrijft hij voor een deel toe aan vermoeidheid. “Het spelen met weinig mensen kan je ook opbreken. Mochten we de finale halen, dan is dat een wereldprestatie.” Onmogelijk acht Jansen het niet. “Tot nu toe hebben we in iedere wedstrijd kansen gehad.”