Bericht
Javian McCollum: ‘Als ik het team beter laat spelen, ben ik blij’
Javian McCollum staat aan het begin van een nieuwe fase in zijn leven. Eind juli hoorde de point guard van zijn agent dat er interesse was vanuit Europa. Niet veel later stapte de 23-jarige Amerikaan, zonder zijn familie en vriendin, op het vliegtuig naar Nederland. In Leiden kijkt hij zijn ogen uit en kan hij niet wachten om aan de competitie te beginnen.
Door: Mathieu Hilgersom
Op het moment van het interview is McCollum pas drie weken in de stad. In die tijd maakte hij kennis met zijn nieuwe team en vooral met zijn huisgenoot Tyreek Scott-Grayson. Als hij tijd over heeft, gaat hij naar buiten om te ontdekken waar hij is beland. “Wat mij het meeste opvalt? Ik zie echt overal fietsen. En boodschappen doen is ook een uitdaging. Ik heb moeite om de etiketten te lezen. Ik kook voor mezelf, dus probeer zoveel mogelijk dingen te kopen die ik ken. Uiteindelijk wil ik ook het Nederlandse eten ontdekken. Maar daar ben ik nog niet aan toe gekomen.”
Viswater
De talentvolle spelverdeler is tijdens zijn wandelingen ook op zoek naar viswater. “Ik ben een echte liefhebber, maar moet hier nog spullen kopen. Coach Jan tipte mij al waar ik straks mijn hengel kan uitgooien en wat er zoal in het water te vinden is. Het lijkt me gaaf om straks een snoek te vangen. Tyreek houdt ook van vissen. Dus hopelijk zitten we straks samen langs het water.”
Dat McCollum moet wennen in Nederland is niet zo gek. “Ik ben pas één keer eerder in Europa geweest voor een toernooi in Italië. Verder is dit voor mij een hele nieuwe wereld. In december komen mijn familie en vriendin over. Ik heb ze alvast gewaarschuwd dat het hier heel anders is. Maar dat vinden ze alleen maar leuk. Het is voor ons allemaal een ervaring voor het leven.”
Georgia Tech
McCollum belandde via de Fort Meyers High School in Florida bij Siena University. Vervolgens maakte hij via Oklahoma de overstap naar Georgia Tech, waar hij speelde in de prestigieuze Atlantic Coast Conference (ACC). “Dat was een geweldige ervaring. Het niveau was hoog en de wedstrijden intens. Bovendien vond ik het bijzonder dat ik dicht bij de Atlanta Hawks woonde. Trae Young is al jaren mijn favoriete speler. Het was gaaf om hem live in actie te zien.”
Door een hersenschudding miste McCollum vorig seizoen maar liefst tien wedstrijden. Hij denkt echter niet dat dit van invloed is geweest op zijn toekomstplannen. “Natuurlijk is dat wel iets waar teams aan het einde van het seizoen naar informeerden. Maar ik heb laten zien dat ik fit ben en klaar om te spelen. Uiteindelijk heeft het mij sterker gemaakt.”
Stap naar Europa
In de zomer kwam zijn agent met een overstap naar Europa als optie. “Samen met mijn familie en vriendin heb ik dit besproken. We waren het er snel over eens: dit is een mooie kans. ZZ Leiden voelde meteen goed, vooral door het telefoongesprek met coach Doug Spradley. Hij was oprecht geïnteresseerd en duidelijk in wat hij van mij verwacht. Ook houdt hij van een directe manier van communiceren. Dat waardeer ik enorm. Bovendien is hij een winnende coach. Dat het team onderling Engels spreekt, gaf de doorslag. Ik wil niet in een nieuw land komen en me daar verloren voelen door de taal.”
De kennismaking met het team is positief. “We hebben een groep spelers met veel verschillende kwaliteiten. Iedereen is bereid hard te werken. De jongens zijn vriendelijk en helpen mij om het plan van de coach toe te passen.” Over zijn rol als point guard is hij duidelijk. “De coach verwacht dat ik een vocale leider ben op het veld, hard verdedig, scoor en mijn teamgenoten zoveel mogelijk in het spel betrek. Als ik het team beter laat spelen, ben ik blij. Of dat nu met assists, punten of rebounds is, maakt mij niet uit. Ik doe alles wat nodig is om te winnen.”
Teamspeler
McCollum is een echte teamspeler. Hoewel hij het maximale uit zijn carrière wil halen, is hij niet bezig met zijn persoonlijke stats om toekomstige scouts te overtuigen. “Ik speel gewoon mijn spel en probeer gefocust te blijven. Ook als ik een ‘down scoring night’ heb, moet ik zorgen dat ik er ben voor mijn teamgenoten. Scouts kijken verder dan alleen de cijfers.”
Over de tegenstanders in de BNXT League kan hij nog weinig zeggen. “Ik moet de teams nog leren kennen, maar dat komt vanzelf als straks de competitie is begonnen. Ik merk wel dat het tempo hier hoog ligt, met veel beweging. Het is een ander soort basketbal dan ik gewend ben, maar dat is juist de uitdaging.”
Trommels en toeters
Tijdens de oefenwedstrijd in Den Helder kreeg hij alvast een voorproefje van wat hij komend seizoen kan verwachten. “Het was een kleine zaal, maar de supporters waren enorm fanatiek. Ik hoorde de hele tijd trommels en toeters. Dat belooft wat voor de competitie. Ik kan niet wachten om straks ook de eigen fans te leren kennen. Wanneer ik hun steun voel, ga ik ze zoveel mogelijk liefde teruggeven.”
